– analiza i interpretacja treści zawartych w Piśmie Świętym, Katechizmie Kościoła Katolickiego oraz orędziu papieża Benedykta XVI na 46. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu;
–promowanie Dni Środków Społecznego Przekazu;
–rozwijanie zainteresowania katolickimi środkami społecznego przekazu.
– na podstawie analizowanych tekstów biblijnych uczeń wyjaśnia, w jaki sposób człowiek może otwierać się na słowo Boże;
– na podstawie analizowanych tekstów uczeń wskazuje różne możliwości przyjęcia słowa Bożego;
– na podstawie doświadczenia uczeń opowiada o środkach społecznego przekazu, które służą ewangelizacji;
– po katechezie uczeń dostrzega zagrożenia i szanse dla rozwoju wiary, jakie niosą za sobą środki społecznego przekazu.
– po katechezie uczeń potrafi uzasadnić, dlaczego warto wykorzystywać środki społecznego przekazu w głoszeniu Ewangelii;
– po katechezie uczeń wyjaśnia, dlaczego środki społecznego przekazu mogą być pomocne w pogłębianiu wiary;
– po katechezie uczeń charakteryzuje sposoby wykorzystywania mediów w głoszeniu Ewangelii.
Formy organizacji zajęć: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Metody dydaktyczne:rozmowa kierowana, swobodne wypowiedzi uczniów, miniwykład, kolaż, analiza tekstu.
Środki dydaktyczne: tekst biblijny Mt 13, 1-8. 18-23, KKK 2494, orędzie papieża Benedykta XVI na 46. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, stare gazety.
Wyświetlamy na ekranie fragment z Pisma Świętego lub rozdajemy kserokopie:
„Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. (…) Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy! Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”. (Mt 13, 1-8. 18-23)
Środki społecznego przekazu mogą pomagać nam bądź przeszkadzać w usłyszeniu słowa Bożego, stawać się pomocą w „użyźnianiu” gleby naszego serca bądź czynić ją coraz bardziej twardą i oporną na słyszane Słowo.
„Informacja przekazywana przez środki społecznego przekazu pozostaje w służbie dobra wspólnego. Społeczeństwo ma prawo do informacji opartej na prawdzie, wolności, sprawiedliwości i solidarności: Właściwe… zastosowanie tego prawa domaga się, by co do swego przedmiotu informacja była zawsze prawdziwa i pełna, przy zachowaniu sprawiedliwości i miłości; poza tym, aby co do sposobu była godziwa i odpowiednia, to znaczy przestrzegała święcie zasad moralnych oraz słusznych praw i godności człowieka tak przy zbieraniu wiadomości, jak i przy ogłaszaniu ich”. (KKK 2494)
Na podstawie przeczytanego tekstu uczniowie w zeszycie zapisują odpowiedź na pytanie:
Drogą ewangelizacji jest nie tylko słowo, ale również milczenie. Orędzie papieża Benedykta XVI na 46. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, zatytułowane Milczenie i słowo drogą ewangelizacji w swej treści podejmuje relację, jaka zachodzi, między tymi dwoma wymiarami komunikacji:
„Należy uważnie zainteresować się różnymi formami witryn, aplikacji i sieci społecznościowych, które mogą pomóc współczesnemu człowiekowi w znalezieniu czasu na refleksję i autentyczne pytania, a także momentów milczenia, okazji do modlitwy, medytacji lub dzielenia się Słowem Bożym. Zwięzłe zdania, często nie dłuższe niż werset biblijny, pozwalają wyrazić głębokie myśli, jeśli rozmówcy nie zaniedbują rozwoju swego życia wewnętrznego. Nic dziwnego, że w różnych tradycjach religijnych samotność i milczenie są uprzywilejowanymi przestrzeniami, które pomagają ludziom w odnalezieniu samych siebie i tej Prawdy, która nadaje sens wszystkim rzeczom. W objawieniu biblijnym Bóg przemawia także bez słów: „Jak pokazuje krzyż Chrystusa, Bóg przemawia również milczeniem. Milczenie Boga, doświadczenie oddalenia Wszechmogącego i Ojca stanowi decydujący etap ziemskiej drogi Syna Bożego, wcielonego Słowa. (...) Milczenie Boga jest przedłużeniem Jego poprzednich słów. W tych mrocznych chwilach przemawia On w misterium swego milczenia” (…) Słowo i milczenie. Nauczyć się komunikowania znaczy zdobyć umiejętność słuchania, kontemplacji, a nie tylko mówienia. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy pracują na polu ewangelizacji: zarówno milczenie, jak i słowo są istotnymi i nieodłącznymi elementami działań podejmowanych przez Kościół w dziedzinie środków przekazu, by na nowo głosić Chrystusa we współczesnym świecie. Maryi, której milczenie „«pozwala słuchać Słowa i sprawia, że ono owocuje” (…) zawierzam całe dzieło ewangelizacji, prowadzone przez Kościół za pośrednictwem środków społecznego przekazu” 1
Propozycja modlitwy na zakończenie lekcji
Boże, nie daj nam nigdy zapomnieć,
że Ty mówisz do nas także i wtedy,
kiedy milczysz…
Przez miłość do nas milczysz,
przez miłość do nas mówisz.
Bo czy milczysz, czy mówisz,
zawsze jesteś tym samym Ojcem...
Prowadzi nas Twój głos,
wychowuje nas Twoje milczenie2.
Amen.
(Oprac. Kamilla Frejusz – Warszawa)
© Edycja Świętego Pawła
1 Orędzie Papieża Benedykta XVI na 46. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu.
2 S. Kierkegaard, Bóg mówi w: W. Niewęgłowski, Podnoszę z ziemi mój głos, Paryż 1993, s. 213.
Film i zestaw pomocy duszpasterskich można pobrać bezpłatnie.
Patroni medialni: